Dat bekende stukje Nederlands landschap behoort sinds 1997 samen met Schokland (sinds 1995) en De Beemster (in 1999) tot de drie landschapsgedeelten die tot Werelderfgoed zijn bestempeld. Dat betekende ook verantwoordelijkheid die molens te onderhouden en dat er een groeiende toeristenstroom op gang kwam. Het eerste kost geld, het tweede kan geld opleveren, maar ook overlast en een aantasting van  de culturele rust op zondag.

De Stichting Wereld Erfgoed Kinderdijk heeft de molens van de gemeente overgenomen en ook de verantwoordelijkheid voor het onderhoud en probeert dus geld te verdienen. In verband daarmee ontstonden er grootse plannen om de toeristenstroom in goede banen te leiden, te bevorderen en om er meer inkomsten aan over te houden. Zonder financiële medewerking van Rijk, provincie en gemeenten (Alblasserdam en Molenwaard)  zouden die plannen nooit gerealiseerd kunnen worden. Daarnaast moest Molenwaard de plannen ook bestuurlijk kaderen en zo kregen we als Raad het voorstel ‘Kaderstelling Gebiedsontwikkeling Kinderdijk” aan te nemen, dat op 17 november j.l. in de Raad is besproken en aangenomen.

Dat voorstel kon onze volle instemming krijgen op één punt na: het verdubbelen van de toeristenbelasting, van € 1,- naar € 2, -. Met de focus op Kinderdijk begrijpelijk, maar volgens ons gezien vanuit heel Molenwaard niet. Om dat eruit te halen dienden we een motie in die verworpen werd. Een aantekening dat onze fractie geacht werd alleen tegen dat onderdeel te hebben gestemd, kon die avond blijkbaar niet, zodat we tegen onze zin tegen het voorstel stemden. Een volgende vergadering is dat echter rechtgezet.

Wij wilden niet dat andere ondernemers in de toeristenbranche in Molenwaard met deze verhoging   geconfronteerd zouden worden uitsluitend ten behoeve  van ‘Kinderdijk’. 
Onze waard heeft meer te bieden dan de molens. Niet voor niets groeien de campings en B&B- gelegenheden. Ik denk aan de slingerende rivierdijken, de kaden langs de veenriviertjes en boezems, het groeiend aanbod om te fietsen en te varen  te midden van de wijdse uitzichten over de weilanden. 

Maar … daar zien we echter steeds minder koeien, steeds minder weidebloemen en weidevogels. Waar is de grutto, wie hoort nog de leeuwerik zingen? Onze bestuurlijk invloed daarop is uiteraard gering, Maar die we hebben, willen we daar zeker voor aanwenden. Vandaar dat we met overtuiging de Stichting Blauwzaam steunen en er als gemeente in participeren. Gelukkig horen we weer wel het kikkerconcert en is de ooievaar terug van bijna weggeweest. Nu nog echte hooilanden en ‘blauwgras’-weilanden..

Wie echt ons gebied intrekt, langs dijken, kades en polderwegen, wandelend, fietsend of toerend, als bewoner of als toerist, moet helaas vaststellen dat bankjes of picknickplaatsen wel erg dun ‘gezaaid’ zijn. Vandaar dat we tegen de bezuinigingen op dit gebied waren; we proberen er juist meer te krijgen en daartoe stimuleren we ook de provincie en Rijkswater-staat. Is dat een specialisme? Dat is daar een veel te groot woord voor. 
Het is wel een onderdeel van het welzijn dat we nastreven,  
en welzijn gaat bij ons voor welvaart.       

Bram van den Berg, raadslid ChristenUnie Molenwaard
Maart 2016