Helaas lukt het niet om het restafval (met steeds hogere verwerkingskosten) te verminderen in Molenlanden e.o. Het is nu zelfs 232 kg per huishouden en had in 2020 al 100 kg moeten zijn. Volgens Rijksafspraken moeten we in 2050 naar een circulaire economie met 100% recycling van grondstoffen. Momenteel bestaat nog 70% van het restafval uit te recyclen stoffen zoals groen-afval, plastic, puin, verbouwingsafval, hout, glas, bedrijfsafval, etc.

Helaas lukt goed scheiden voor een deel niet spontaan door inwoners, bedrijven, verpakkingsindustrie, etc.

Het vrijwillige VANG (Van Afval Naar Grondstof) beleid lijkt onvoldoende gewerkt te hebben. Volgens ons waren er nog wel verbeterpunten te behalen met blijvende informatie naar een soort VANG-PLUS variant!

Communicatie en bewustwording over scheiden bij ‘de bron’ blijft essentieel.

Niet verbranden is ook beter voor de luchtkwaliteit en een schone leefomgeving.

“Goed rentmeesterschap en het ‘vervuiler betaalt’ principe staan we achter”.

Gelukkig blijft (op restafval na) voor de inwoners veel gratis. Ook datgene wat bij een afvalbrengstation wordt gebracht tot 1 kuub per keer.

Voor restafval wordt per aanbieding van een mini-container (buiten bebouwde kom) en per deponering van een zak afval in de ondergrondse restafval-container een bijdrage gevraagd. Ons advies is om dit bedrag niet te hoog te maken om dumping en zwerfafval te voorkomen. Een financiële prikkel blijkt helaas nodig om bij te sturen. Eigenlijk krijgen we een Diftar-light variant voor alleen restafval.

Hergebruik:

Er komen meer kringloop-inleverpunten; er wordt meer samengewerkt met Kringloopwinkels, Repaircafe’s, Bouwmaterialen-kringloop en Avres voor hergebruik voor goederen. Dit vinden we een heel goede zaak!  

We adviseren alles met niet te grote ‘stappen’ geleidelijk in te voeren met goede voorlichting!

Het grote voordeel van het afsluiten van containers en de invoering van pasjes is, dat we in ieder geval af zijn van het ‘afval dumpen’ door bewoners en bedrijven uit omliggen de gemeenten die DIFTAR (tarifering) al ingevoerd hebben. Dit moet al een forse reductie opleveren!

Gelukkig is er al veel ervaring in het land opgedaan bij ongeveer de helft van de gemeenten in Nederland die positieve resultaten hebben laten zien met DIFTAR.

Wel vragen we nog aandacht voor proeven die lopen met o.a.: apart verwerken van luiers en incontinentie materiaal alsmede medicijnafval. Meer compostvaten stimuleren voor compostering van tuinafval.

En pak vooral ook via de VNG (Vereniging van Nederlandse Gemeenten) de machtige verpakkingsindustrie aan met het Rijk. Al is het maar duidelijk op de verpakking vermelden waar iets bijhoort.

Conclusie:

We kunnen instemmen met het voorstel, mits er geen kostenverhoging komt in 2021, 2022 en 2023.

We vinden dat de inwoners niet de dupe moeten worden van de invoeringskosten van het pasjessysteem en extra ondergrondse containers; en gelijk al een tariefsverhoging krijgen. 

Motivatie:

De investeringen hoeven NIET geheel in de afvalstoffenheffing verwerkt te worden.

Veel GOEDWILLENDE inwoners kunnen er niets aan doen dat:

• niet iedereen goed aan afvalscheiding doet
• bedrijfsafval tussen het huishoudelijk restafval zit
• afval van buiten ons gebied komt
• de verpakkingsindustrie niet goed meewerkt
• er soms onvoldoende scheidingsmogelijkheden zijn

Dan kun je hen niet op laten draaien voor de investeringskosten van DIFTAR!

We vinden BELONEN om goed te scheiden het beste uitgangspunt om te starten!

Je moet niet gelijk met een tariefsverhoging komen om het ‘systeem’ af te betalen de eerste jaren!

Dan begin je met een demotiverende VALSE START!

Je verliest gelijk al draagvlak.

Daarom stellen we voor de IMPLEMENTATIEKOSTEN (naast 2021) ook voor 2022 en 2023 voor rekening van de gemeente te nemen.

Het voorstel is om het Raadsvoorstel te Amenderen met de volgende tekst:

Beslispunten 2, 3 en 4 te wijzigen in de volgende tekst:

2. De implementatiekosten 2021, 2022 en 2023, zijnde € 75.884+ € 390.538 + €

60.654 ten laste te brengen van de Algemene Reserve;

3. De structurele kosten, zijnde € 171.068 (2022), € 342.136 (2023) en €

342.136 (2024) en latere terugverdieneffecten voortvloeiende uit het beleid,

vanaf 2022 en verder te verdisconteren in het tarief voor afvalstoffenheffing;

4. In te zetten op egalisatie van de afvalstoffenheffing en hiertoe de

Egalisatievoorziening Afvalstoffenheffing aan te vullen met € 513.204 (dit is €

171.068 (2022) + € 342.136 (2023) vanuit de Algemene Reserve.

Tot slot:

De wethouder stond niet achter het amendement van de ChristenUnie maar uiteindelijk (na een schorsing) stemden alle fracties in met het ChristenUnie-amendement dat samen met Progressief Molenlanden ingediend is!

———————————————————————————————————-

Toelichting tekst amendement:

Met de invoering van een nieuw systeem t.b.v. DIFTAR zijn eenmalige

‘systeemkosten’ oftewel implementatiekosten gemoeid; o.a het pasjessysteem,

extra ondergrondse containers, uitbreiding afvalbrengstations en het chippen van containers.

Het is (deels) continuering van bestaand beleid dat eenmalige investeringskosten niet in het afvalverwerkingstarief worden opgenomen (zie RVS 2014-13 van voormalig Giessenlanden).

Bovendien is het niet gewenst om aan de goedwillende inwoners de

invoeringskosten door te berekenen aangezien externe factoren deels het

afvalscheidingprobleem vormen. Externe factoren zoals: afval van buiten het

gebied, afval van bedrijven, medewerking van de verpakkingsindustrie,

onvoldoende informatie en afvalscheidingsfaciliteiten en een klein deel inwoners dat niet goed kan of wil scheiden.

Vooral met ‘BELONEN’ kun je inwoners veel beter stimuleren om afval beter te

scheiden. Dan is het niet gewenst om de eerste jaren met een extra

tariefsverhoging te komen om de implementatiekosten door hen te laten betalen. Sneller resultaat in het scheiden van afval wordt bereikt door lagere kosten in het vooruitzicht te stellen en werkt stimulerend.