We geven het verhaal weer, omdat  het de kern raakt van ons denken over wat er nu speelt in onze gemeente.
Let wel Boer van der Giessen is geen bekende uit onze directe CU-kring. We zien hem wel als een goede waarnemer.

Tekort gemeente Giessenlanden??                                                     Boer van der Giessen

Boer Van der Giessen woont al weer heel wat jaren alleen in zijn voormalige boerderij in de prachtige Alblasserwaard. Een aantal jaren geleden heeft hij al zijn landerijen verkocht maar de grote hoeve, inmiddels gelegen in het dorp, heeft hij gehouden. Veel te groot natuurlijk voor hem alleen, maar ja, hij woont er zo naar zijn zin. En ondanks zijn leeftijd van bijna 80 jaar, geniet hij nog iedere dag van de voorzieningen die hij daar heeft, maar ja, zo’n hoeve kost natuurlijk wel heel wat.
Gelukkig heeft Van der Giessen de opbrengst van zijn landerijen goed belegd. Samen met de bank heeft hij er voor gekozen het geld vast te zetten tegen een vaste rente; en gelukkig maar, want de rente is nu heel wat lager. En van de rente kan hij lekker genieten van z’n oude dag. Iedere week naar de seniorensoos, met mooi weer zwemmen in het vlakbij gelegen zwembad, iedere week een avondje zingen en wat al niet meer.
Dat zijn de vruchten die Van der Giessen plukt van zijn goed op orde zijnde financiën. Altijd heeft hij eerst gespaard en dan pas wat gekocht. En dat doet hij nog steeds. Voor het vele onderhoud laat hij iedere maand wel € 750,00 overboeken naar een aparte bankrekening. Zo weet hij zeker dat hij al het onderhoud tot in lengte van jaren aan de hoeve kan uitvoeren.
 
Maar toch gaat het niet goed met Van der Giessen. Van der Giessen zijn auto is op; te lage instap en zijn scootmobiel past er niet in. Hij heeft er één nodig die een maatje groter en hoger is. Maar ja, hoe gaat hij die nieuwe auto betalen? Hier heeft hij niet voor gespaard want hij heeft toch geld genoeg? Toch? Maar ja, dat staat vast. Wat nu?
 
Als zijn zoons Jan, Harm en Wout op bezoek zijn, vraagt hij hoe hij de auto het beste kan betalen. Nou dat is allemaal niet zo eenvoudig hoor pa, zeggen de zoons. Je maakt iedere maand je geld op en je weet, aan het geld van de landerijen mag je niet komen want dat staat vast en als je daaraan komt, kom je iedere maand geld tekort. Schoondochter Els ziet de bui al hangen. Zo meteen gaat haar schoonvader op een veel te grote voet leven en voor je het weet, is de erfenis weg. Er is maar één manier. Vader zal net als ieder ander keuzes moeten maken.
De auto kopen mag, maar dat kost hem € 350,00 per maand. Dat wordt dus of de zang, of het zwembad of de seniorensoos inleveren. En trouwens die scootmobiel is ook maar onzin. Je hoeft toch niet overal naar toe te gaan. Vader is hier zeker niet blij mee. Hoeveel jaar heb ik nog te leven? Mag ik die jaren dan niet gewoon genieten?
Els, bijgevallen door haar man Harm,  antwoordt bits: Als je nu begint te knagen aan dat geld van de landerijen, dan kies je voor de bedelstaf en heb je straks niets meer te eten. En wie niets meer eet, gaat dood. Wil je dan zo graag dood?
 
Dan komt buurman Jan met zijn zoon Simon binnen. Zo de discussie is nogal hevig geloof ik, zegt Jan. Van der Giessen legt de situatie uit. Weet jij hier niet wat op Simon, zegt Jan tegen z’n zoon. Zoonlief zit al jaren in de financiën en doet niets anders dan het oplossen van dit soort problemen. Hij denkt even na.
Dan zegt hij; “Als je nou eens geen € 750,00 meer iedere maand in de pot voor het onderhoud van de hoeve stopt. In plaats daarvan zet je een stukje geld apart van je landerijen en van dat aparte stukje betaal je in de toekomst het onderhoud”. Dat scheelt je € 750,00 per maand. Dan kun je toch gewoon je auto kopen alleen wordt straks de erfenis wat minder.
Maar na hoeveel jaar ben ik dan door m’n geld heen, vraagt Van der Giessen toch nog enigszins bezorgd. Simon denkt even na, je bent nu 79. Ik denk dat dat ongeveer op je 99ste is. Maar dan woon ik toch al lang niet meer in de hoeve? Dan is er toch helemaal geen probleem?
Het enige probleem is, zegt Simon, dat er wat minder te verdelen is met de erfenis……
 
Toen ik dit verhaal las, dacht ik, waar lijkt dat nou op?? Was er niet een gemeente met zo’n soort probleem?