Voorzitter,

Kort geleden vroeg een collega raadslid om meer aandacht voor onze geschiedenis uit de tweede wereld oorlog. Welnu, ik grijp die kans om aan zijn verlangen tegemoet te komen nu we dit raadsvoorstel behandelen.

Want er schuilt namelijk een heuse anekdote achter deze locatie en de oorlogsjaren. En die willen wij de raad niet onthouden. Overigens zal ik het kort houden en ook een geanonimiseerde versie vertellen. De bron is overigens bij de ChristenUnie fractie bekend...

Aan het begin van WO-2 vorderden de Duitsers het voorste deel van de toen vrij nieuwe en strategisch gelegen boerderij aan de Peursumseweg 3 te Giessenburg (nu zijn er overigens 5 appartementen in gevestigd).

De Duitsers waren de boerderij-bewoners goed gezind. Ze zorgden goed voor ze en waarschuwden als er SS-ers ter controle kwamen. Dan konden zelfs eventuele onderduikers en vluchtelingen van de Biesbosch-crossers gewaarschuwd worden.

De zoon die destijds in de boerderij woonde, en in die tijd tussen de 9 en 14 jaar oud was, kreeg zelfs Duitse les van de ingekwartierde Duitsers. Hij ving zo wel eens iets van hen op en vernam zo aan het einde van de oorlog dat de Duitsers opdracht hadden gekregen om explosieven te plaatsen in de kade van de Peursumsche Vliet…. Dit om de polder onder te laten lopen als ze vertrokken. Dit is overigens gelukkig nooit gebeurd.

De zoon hield de Duitsers, zich natuurlijk goed verschuilend, nauwlettend in de gaten en zag dat de Duitsers de explosieven ook daadwerkelijk gingen plaatsen!! Niet ver van de plaats waar nu het gemaal is bij de nieuwe appartementen.

Een jaar of 20 geleden werd dit gemaal vernieuwd. De zoon, die inmiddels rond de 70 jaar oud was, heeft toen melding hiervan gemaakt. Maar werd door het waterschap helaas niet gehoord. Het kan natuurlijk zijn dat de explosieven vergaan zijn of weggezakt in de modder, maar bij dit raadsvoorstel heeft men toch vast een hint waar men moet zoeken naar eventuele explosieven. En dat na bijna 80 jaar….

Overigens begrijpen wij dat het onderzoek reeds is uitgevoerd, dus wellicht brengt dit de betreffende overheid nog op andere ideeën.

Misschien kan de wethouder nog aangeven op welke plaats men heeft gezocht en of er daadwerkelijk iets gevonden is. Dat zou waardevolle informatie opleveren ter verrijking van deze anekdote en daarmee tegelijkertijd ook een extra stukje geschiedenis uit de tweede wereldoorlog in onze streek opleveren.

Niet dat wij het antwoord echt nodig hebben om onze mening over dit raadsvoorstel te vormen, want, ondanks dat in deze casus het woord hamerstuk een ietwat gevaarlijke toon kan hebben, is dat het voor onze fractie wel degelijk.

Dank u.